23 Agustus 2012

PUISI CINTA



JIWA

Oleh Andrie Susanto

Kurasakan semua yang kulakukan
Terasa tak berarti, hampa tanpa makna
Seperti angin..
Seperti laut tak bertepi, seperti bintang merindukan fajar
Tak kunjung jua habis dimakan waktu

Menapak jalan yang kian pudar
Berbekal sebatang lilin yang telah redup dan akhirnya padam

Hai jiwa… disini…
Haruskah ku pergi atau ku kembali?
Hai jiwa angkuh, sombong dan perangai
Lihatlah… tapak langkahku pun kian pudar kini
Dimana kutemuimu, dimana kuraihmu jiwa….
Hai jiwa… rajutlah asaku yang kian lusuh ini

Hai jiwa… disini…
Sosok angkuhmu pun kian lama kian lekat
Meraba, meniti setiap lantunan sepiku

Hai jiwa.. tak letihkah engkau?
Disana sang waktu pun t’rus berlari
Menghempas seribu aforisma kelam tak berwarna

Hai jiwa....
Bangunlah dari ilusi-ilusi semu tak berarti
Tapi...percuma…percuma…
Kau mungkin takkan pernah mengerti
Kau hanya tertawa, biarkan ku trus terkapar dan akhirnya mati

Percuma…percuma...
Sampai detik ini pun
Kau hanya terdiam bisu
Letihku…lelahku….jiwa…
Haruskah ku padam bersama goresan-goresan kepudaran?

Tidak...tidak jiwa….
Lilinku belum padam, cahayaku pun belum sirna
Asaku kan t’rus berlari
Mengejar sisa-sisa mimpi
Cahaya redupku pun kan kembali
menebar menerangi

Suatu saat nanti…
Kan kutumbangkan sosok angkuhmu jiwa
Kan kuraih s’mua asamu jiwa
Kan kubuat kau tersenyum bangga jiwa
Berbinar berkaca, menangis tertawa
Suatu saat nanti ….ya… suatu saat nanti
Aku yakin itu!






HAMPARAN MIMPI 
Oleh Alfa Kuadrat

Ketika semua ingin menjadi sesuatu
Aku mencoba berkelana
menemukan sinarku pada mentari.
menghirup desah angin,
yang menghantar mimpi-mimpi itu kelangit.

Aku ingin berlari dalam labirin lika-liku
memecah batu granit kesulitan
terhempas dan limbung dihantam angin
dan terbawa arus deras sungai kepuncak tantangan

Aku tak ingin takluk
dengan lutut tertekuk dan muka tunduk
Aku tak ingin rebah menyembah
semata karena merasa tak berdaya dan lemah.

Dalam mimpi-mimpi itu
Aku takkan pernah tenggelam dan sirna
semata karena aku merasa begitu perlu
Tunaikan mimpiku sebelum aku menjadi debu.

MY DIARY
Oleh Yenni Listhiawati

Ketika ku dihantam badai kehidupan
kuterperosok ke dalam lubang kehancuran
kutertatih melangkah 
menyusuri jalan berkerikil
yang akhirnya kutemukan 
hamparan cahaya Illahi
yang menuntunku 
Menuju daratan yang penuh kasihNYa
di Baitullah kusujudkan diri 
Memohon keridhoanNYa

Dalam sujudku kuselipkan do'a
sekeping harapan
hingga di suatu waktu
kutemukan bahtera cinta dalam naungan suciNYa
bersemayam dalam ikatan kasih Illahi

Amiiiin Yaa Robb..........




SETITIK HARAPAN

Oleh Andi Amryani Amir

Seperti terjerat sangat dalam
Aku berjalan tak tahu arah
hanya mengikuti kemana langkah membawaku
melewati lorong-lorong kehidupan yang tak terbaca
menyentuh setiap dinding yang membatasi gerak 
dan akhirnya berhenti karena lelah

Kudengar sebuah suara dikejauhan
dalam gelap ini aku tak mampu melihat apapun
hanya bertumpuan pada hati
untuk merasakannya

Akankah ada penolong yang datang??
ataukah harapan yang tak bisa dikabulkan
dapat menjelma menjadi peri
memberikan sebuah makna sebagai petunjuk
bahwa badai ini pasti berlalu
bersama angin yang membawanya

PILIHAN YANG TAK NYATA
Oleh Triwahyu

Apa yang sebenarnya tak ingin ku alami.
Kini ada dan terbawa dalam kehidupanku.
Awalnya aku biasa, lama-kelamaan rasa biasa itu membuatku bimbang.
Kadang terasa bahagia, tapi entah mengapa meninggalkan kekawatiran di pikiranku.
Rasa takut apabila perasaanku diketahui orang lain.
Akankah mereka menghindariku?

Aku ingin memilih apa yang aku inginkan.
Sesuatu yang wajar seperti yang lainnya.
Aku ingin pilihan itu datang dan aku menjawabnya.
Tapi sayang, pilihan itu tak nyata, tidak benar-benar ada.
Semua yang aku bayangkan hanyalah khayalan.
Hanya impian seperti bunga tidur.
Indah, namun menghilang jika kita terbangun, jika aku tersadar dan kembali.





AKU 

Oleh Aslam Yusuf

Aku...
Hanyalah seuntai angin
Yang bertiup tak tentu arah

Maka dari itu...
Berikan aku tiupan yang lembut
Agar aku bisa menyenangkan orang yang aku sayangi
Meski arahku tak menentu

Aku...
Hanyalah manusia biasa
Yang tak pernah luput dari kesalahan

Maka dari itu...
Berikan aku kebiasaan yang luar biasa
Agar kubisa terbiasa dengan kehidupanku
Meski diriku hanyalah manusia biasa

Aku...
Hanyalah butuh cinta
Yang bisa mengubah segalanya

Maka dari itu...
Berikan aku satu cinta
Yang akan selamanya menetap dalam hatiku
Agar segala yang kumiliki serta apa yang ada pada diriku
Hanya tunduk kepada - MU 
Karena kuyakin hanya pertolongan -MU 
Yang dapat mengubah semua itu

WAKTU YANG KU TUNGGU
Oleh Shiwa

Temaram senja disana
Sama seperti disini....
Malam,pagi,siang pun sama seperti disini....

Namun,.....
Hati ini tak sama
Berkutat dalam asa yang membebaniku
Terdiam dlm heningnya pikiranku
Tuk menjaga dua Bidadariku

Demi waktu......
Bisakah aku terus memiliki dua hati cintamu?
Yang harus aku isi dengan curahan cintaku.....

Demi waktu........
Sanggupkah aku dengan keduanya?
Yang tlah di Anugerahkan pada hatiku......
Sanggupkah hingga senja mendatangiku.....

Demi waktu......
Datangkan saatnya Takdirku bersama takdirnya
Datangkan saatnya Takdirku tuk membahagiakan keduanya......
Datangkan saatnya Takdirku menjadi sang Adil bagi keduanya.........




CINTAKU HANYA UNTUKMU

Oleh Endang Indriani


Walau, kini kau meninggalkan ku dalam kesendirian,,
bayangmu,, masih menghantui ku,,
bahkan,, untuk emlupakanmu,,
walau hanya sedetik,,
aku tak mampu,,

Semakin jauh ku melangkah,, untuk meninggalkanmu,,
semakin dekat bayangmu mengejarku,,,
aku hanya berjuang menahan tangisku di sini,,,
hanya kesepian dan kesedihan yang menemaniku,,

Cintaku hanya untukmu,,
walau ku tau,,
cintamu bukan lah untukku,,,
aku sangat merindumu di sini,,
aku hanya ingin kau datang,,
dan menemaniku di sini,,

Bawalah aku pergi jauh dari kesedihan ku,,
bawalah aku pergi jauh dari kesendirianku,,
dan bawalah aku pergi jauh dari penderitaanku,,

Aku mencintaimu,,
selama nya,,
walau,,,
kau tak mencintaiku selamanya,,

Tapi,,
CINTAKU HANYALAH UNTUKMU


PUISI BAHASA SUNDA




HIRUP
Oleh Ato Paskal

Hirup lir ibarat lengkah

Sing ati ati tur tarapti
nincak ulah ngan saukur lengkah
bari komo jeung dudupak rurumpak
bisi manggih beling nu pastina bakal nyugak

Hirup jeung kahirupan

lir ibarat lengkah jeung tujuan
lengkah merenah nu ku dilampah
tinangku barokah tujuan 
nu ku urang baris kahontal

Panggoda dunya tong dijadikeun alasan

pikeun ngalengkah salah
lantaran bala tangtuna bakal karasa

Kamajuan dunya 

kudu dibarengan ku motekar akal
jeung lengkah nu basajan
lengkah merenah kahirupa barokah

ANAKING
Ato Suharto

Anaking...

regepkeun piwuruk ema hidep
sangkan hirup rahayu
jeng berkah tur bagja

Anaking..

tiru jeng gugu pasipatan ema
sabab ciri sagala wanoja natra
aya dina diri ema

Bapa bagja rumah tangga jeung ema

najan kadang sok manggih tunggara
ema tetep ngawula ka bapa
pinuh ku rasa katresna

Anaking..

hirupmah sadar jeung eling
mun hideup mamawa wejangan ema
bakal pasti salawasna eling

Anaking..

hideup geus nincak mangsa dewasa
omat ulah kagoda ku hawa dunya
nu kadang mawa cilaka

Bapa jeung ema teu boga warisan banda pohara

teu boga tanah nu lega
komo deui emas permata

Bapak jeung ema ngan boga do'a

sangkan hideup hirup waluya
dibeungkeut ku iman jeung takwa
bekel urang ngumpul engke di surga
CARITA AYEUNA JEUNG BAHEULA
Ato Suharto

Rundayan carita mangsa harita

masih natra dina rasa
tatali asih nu mengkeut pageuh
nepi ka kiwari tetep euntreup
kawas si leugeut teureup

Katresna teu ilang singray

najan umur rek nepi ka kubur
kasono teu weleh pogot
najan jiwa geus teu deui ngora

Duh Gusti nu maha welas tur asih

jagi tali rabi abdi dugi ka aki nini
teubihkeun dina cocobi nu kadang sok nyiliwuri

Nyai panutan akang

kasatiaan modal utama
ulah nepi ka dirogahala
ku pangaruh dunya nu kadang mawa sangsara

Kabagjaan lain diukur ku lobana brana

lain dihias kureuncemna emas
kabagjaan pasti nyaangan urang
mun iman jeung takwa jadi sareat urang
dina enggoning ngabangun rumah tangga

Rundayan carita katresna harita jeung ayeuna

urang jaga ulah nepi ka sirna
sangkan urang tetep waluya
nepi ka pantona sorga..

Amin....

URANG JEUNG WAYANG
Ato Suharto

Kiwari lain kamari tapi ayeuna

Kamari kuduna jadi eunteung pikeun bekel
naratas jalan sangkan lolongkrang,
teu katutupan jalan

Lumampah di alam dunya

ceunah darma wawayangan
usik malik diobah ku dalang

Tapi urang lain wayang

sabab wayang moal boga kahayang,
da wayang mangrupa barang

Lumampah urang tangtu ngajojo kahayang

hayang tandang, pakan jeung sandang
sabab urang boga akal jeung pikiran
lain wayang nu ngan hudang mun diangkat ku dalang

Kamari nu can pasti tong dijadikaeun nyunkeulit ati

tuluy jadi hoream ngahontal kahayang
gagal lain hartina lengiteun akal
tapi kudu nyiar jalan pikeun meunggaskeun
rurungkan nu ngahalangan jalan

Sing percaya kana diri

nu dianti pasti ngawujud bukti
asal usaha jeung percaya kanu Maha Suci

Urang beda jeung wayang

lantaran urang boga akal jeung pikiran
wayang ngan ukur parabot dalang
nu dipirig ku gamelan dina acara hiburan


KASATIAAN ANJEUN
Ato Suharto

Dua puluh taun urang ngawangun

juntrung nangtung, panceg teu gedag
sagara rumah tangga nu ku urang di sorang
teu loba leuwang najan harungan sok rajeun datang

Kasatiaan anjeun cukang nu jadi lantaran

kabagjaan nu pohara, najan banda ngan saayana
kasatuhuan anjeun jadi jalan panghalang akang
mun rek nganjang ka mojang lian

Geulis...

pupusten rasa nu ayeuna aya
sangkan rumah tangga tetep waluya
nepi ka umur pegat di dunya

Geulis...

jaga sing tarapti pangaji diri
sangkan Illahi masihan widi
laki rabi urang sing nepi ka aki nini

Geulis...

buah katresna urang
geus parawan jeung geus bujang
rawat ku sayahadat tur shalat
sangkan hirupna bisa mangfaat keur umat


KATRESNA AKANG
Ato Suharto

Kanyaah akang moal laas ku panasna jaman,

moal leeh ku serabna panon poe
najan aya mojang nu sok pirajeunan ngajak nganjang
cinta akang moal gedag ku panggoda wanoja

Nyai..., cinta akang nu sajati

satungtung anjeun satuhu
nyumponan kawajiban ka caroge
akang moal rek lanca linci luncat mulang

Nyai..., pupunden hate akang

tong rempan sanajan urang paanggang
cinta akang lain ngan ukur kalangkang
clik putih clak herang tresna akang ngan ukur anjeun

Nyai..., citresna akang nu utama

kabagjaan nu ku urang ayeuna dirasa
omat ulah nepi ka dirogahala
kupangbibita dunya nu moal pasti sampurna

Nyai..., bojo akang anu geulis

sing tarapti ngajaga diri
sangkan urang tetep waluya
dina lalakon laki rabi nu ku urang ayeuna keur disorang